تخته سیاه سه بعدی
حکایت زندگی در قاب شیشه ای زمان
|
|||||||||||||||
امروز سه شنبه دوازدهم اردیبهشت روز معلم بود . زمانیکه خود دانش آموز بودم قدر آنها را ندانستم و حال که در این دنیای علم و آموزش وتربیت گوشه کوچکی از آن به من سپرده شده به واقع معنای گذشت ، محبت ، ایثار و همچون شمع بودن را آموختم . عکس بالا را از یک کوچه گرفتم و شعر قشنگی را بروی آن حک کردم گرچه شعرش طولانی بود اما اول و آخرش که بسیار دلنشین بود را به یاد تمام معلمانی که اکنون در میان ما زندگان نیستند آوردم. روحشان شاد و خاطرشان گرامی . در این روز ، که نه در تمام سال باید آنهایی که زنده اند ، را قدر بدانیم قبل از آنکه دیر شود، آنها رادریابیم . روز معلم بر سنگربانان دانایی مبارک باد. صفحه قبل 1 صفحه بعد درباره وبلاگ
نام این وبلاگ را به یاد کارتون دوران کودکیم بنام تنسی تاکسی دو و چارملی گذاشتم.دو پنگوئن ماجراجو که هر بار با مشکلی روبرو می شدند و برای حل آن نزد آقای وپی می رفتند و او از داخل کمدشلوغش تخته سیاه سه بعدی خود را می آورد و با استفاده از آن تنسی و چارملی را راهنمایی می کرد. زندگی مثل یک پازل بزرگ است . من و تو ،اجزای آنیم ، زمانی زیباست که کنارهم قرار گیرند. موضوعات
آرشيو وبلاگ
وبلاگ دوستان
سایتهای مفید
تبادل لینک هوشمند
|
|||||||||||||||
|